§1ـ ਬਾਦਲ (ਸਾਨੇਟ)

ਛਾਏ ਹੁਏ ਹੈਂ ਚਾਰ ਤਰਫ਼ ਪਾਰਾ‐ਹਾ-ਏ- ਅਬ੍ਰ
ਆਗ਼ੋਸ਼ ਮੇਂ ਲਿਏ ਹੁਏ ਦੁਨਿਯਾ-ਏ ਆਬ‐ਓ‐ਰਂਗ
ਮੇਰੇ ਲਿਏ ਹੈ ਉਨ ਕੀ ਗਰਜ ਮੇਂ ਸਰੋਦ-ਏ ਚਂਗ
ਪੈਗ਼ਾਮ-ਏ ਇਂਬਿਸਾਤ ਹੈ ਮੁਝ ਕੋ ਸਦਾ-ਏ ਅਬ੍ਰ
ਉਟ੍ਠੀ ਹੈ ਹਲਕੇ ਹਲਕੇ ਸਰੋਂ ਮੇਂ ਨਵਾ-ਏ ਅਬ੍ਰ
ਔਰ ਕ਼ਤ੍ਰ‐ਹਾ-ਏ- ਆਬ ਬਜਾਤੇ ਹੈਂ ਜਲ੍ਤਰਂਗ
ਗਹਰਾਇਯੋਂ ਮੇਂ ਰੂਹ ਕੀ ਜਾਗੀ ਹੈ ਹਰ ਉਮਂਗ
ਦਿਲ ਮੇਂ ਉਤਰ ਰਹੇ ਹੈਂ ਮਿਰੇ ਨਗ਼੍ਮਾ‐ਹਾ-ਏ- ਅਬ੍ਰ
ਮੁਦ੍੍ਦਤ ਸੇ ਲੁਟ ਚੁਕੇ ਥੇ ਤਮਨ੍ਨਾ ਕੇ ਬਾਰ‐ਓ‐ਬਰ੍ਗ
ਛਾਯਾ ਹੁਆ ਥਾ ਰੂਹ ਪੇ ਗੋਯਾ ਸੁਕੂਤ-ਏ ਮਰ੍ਗ
ਛੂੜਾ ਹੈ ਆਜ ਜ਼ੀਸ੍ਤ ਕੋ ਖ਼੍ਵਾਬ-ਏ ਜਮੂਦ ਨੇ
ਉਨ ਬਾਦਲੋਂ ਸੇ ਤਾਜ਼ਾ ਹੁਈ ਹੈ ਹਯਾਤ ਫਿਰ
ਮੇਰੇ ਲਿਯੇ ਜਵਾਨ ਹੈ ਯੇ ਕਾਇਨਾਤ ਫਿਰ
ਸ਼ਾਦਾਬ ਕਰ ਦਿਯਾ ਹੈ ਦਿਲ ਉਨ ਕੇ ਸਰੋਦ ਨੇ!

§2. ਏਕ ਦਿਨ—ਲਾਰਿਂਸ ਬਾਗ਼ ਮੇਂ (ਏਕ ਕੈਫ਼ਿਯਤ) arrow_right

I Too Have Some Dreams: N. M. Rashed and Modernism in Urdu Poetry