§10ـ ਇਂਤਿਕ਼ਾਮ
ਉਸ ਕਾ ਚੇਹਰਾ, ਉਸ ਕੇ ਖ਼ਦ੍੍ਦ‐ਓ‐ਖ਼ਾਲ ਯਾਦ ਆਤੇ ਨਹੀਂ
ਇਕ ਸ਼ਬਿਸ੍ਤਾਁ ਯਾਦ ਹੈ
ਇਕ ਬਰਹਨਾ ਜਿਸ੍ਮ ਆਤਿਸ਼ਦਾਁ ਕੇ ਪਾਸ
ਫ਼ਰ੍ਸ਼ ਪਰ ਕ਼ਾਲੀਨ, ਕ਼ਾਲੀਨੋਂ ਪੇ ਸੇਜ
ਧਾਤ ਔਰ ਪਤ੍ਥਰ ਕੇ ਬੁਤ
ਗੋਸ਼ਾ-ਏ ਦੀਵਾਰ ਮੇਂ ਹਂਸਤੇ ਹੁਏ!
ਔਰ ਆਤਿਸ਼ਦਾਁ ਮੇਂ ਅਂਗਾਰੋਂ ਕਾ ਸ਼ੋਰ
ਉਨ ਬੁਤੋਂ ਕੀ ਬੇ-ਹਿਸੀ ਪਰ ਖ਼ਸ਼੍ਮ੍ਗੀਂ
ਉਜ੍ਲੀ ਉਜ੍ਲੀ ਊਂਚੀ ਦੀਵਾਰੋਂ ਪੇ ਅਕ੍ਸ
ਉਨ ਫ਼ਰਂਗੀ ਹਾਕਿਮੋਂ ਕੀ ਯਾਦਗਾਰ
ਜਿਨ ਕੀ ਤਲਵਾਰੋਂ ਨੇ ਰਕ੍ਖਾ ਥਾ ਯਹਾਁ
ਸਂਗ-ਏ ਬੁਂਯਾਦ-ਏ ਫ਼ਰਂਗ!
ਉਸ ਕਾ ਚੇਹਰਾ ਉਸ ਕੇ ਖ਼ਦ੍੍ਦ‐ਓ‐ਖ਼ਾਲ ਯਾਦ ਆਤੇ ਨਹੀਂ
ਇਕ ਬਰਹਨਾ ਜਿਸ੍ਮ ਅਬ ਤਕ ਯਾਦ ਹੈ
ਅਜ੍ਨਬੀ ਔਰਤ ਕਾ ਜਿਸ੍ਮ,
ਮੇਰੇ "ਹੋਂਟੋਂ" ਨੇ ਲਿਯਾ ਥਾ ਰਾਤ ਭਰ
ਜਿਸ ਸੇ ਅਰ੍ਬਾਬ-ਏ ਵਤਨ ਕੀ ਬੇ-ਬਸੀ ਕਾ ਇਂਤਿਕ਼ਾਮ
ਵੋ ਬਰਹਨਾ ਜਿਸ੍ਮ ਅਬ ਤਕ ਯਾਦ ਹੈ!
§9. ਸ਼ਾਯਰ-ਏ ਦਰ-ਮਾਂਦਾ
I Too Have Some Dreams: N. M. Rashed and Modernism in Urdu Poetry
