§17ـ ਜ਼ਿਂਦਗੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ?
—ਜ਼ਿਂਦਗੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ?
ਜ਼ਿਂਦਗੀ ਤੋ ਤੁਮ ਭੀ ਹੋ, ਜ਼ਿਂਦਗੀ ਤੋ ਹਮ ਭੀ ਹੈਂ!
ਆਦਮੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ?
ਆਦਮੀ ਤੋ ਤੁਮ ਭੀ ਹੋ, ਆਦਮੀ ਤੋ ਹਮ ਭੀ ਹੈਂ!
ਆਦਮੀ ਜ਼ਬਾਁ ਭੀ ਹੈ, ਆਦਮੀ ਬਯਾਁ ਭੀ ਹੈ,
ਇਸ ਸੇ ਤੁਮ ਨਹੀਂ ਡਰਤੇ!
ਹਰ੍ਫ਼ ਔਰ ਮਾਨੀ ਕੇ ਰਿਸ੍ਤਾ‐ਹਾ-ਏ- ਆਹਨ ਸੇ, ਆਦਮੀ ਹੈ ਵਾਬਸ੍ਤਾ
ਆਦਮੀ ਕੇ ਦਾਮਨ ਸੇ ਜ਼ਿਂਦਗੀ ਹੈ ਵਾਬਸ੍ਤਾ
ਇਸ ਸੇ ਤੁਮ ਨਹੀਂ ਡਰਤੇ!
"ਅਨ-ਕਹੀ" ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ
ਜੋ ਅਭੀ ਨਹੀਂ ਆਈ, ਉਸ ਘੜੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ
ਉਸ ਘੜੀ ਕੀ ਆਮਦ ਕੀ ਆਗਹੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ!
—ਪਹਲੇ ਭੀ ਤੋ ਗੁਜ਼ਰੇ ਹੈਂ,
ਦੌਰ ਨਾ-ਰਸਾਈ ਕੇ, "ਬੇ-ਰਿਯਾ" ਖ਼ੁਦਾਈ ਕੇ
ਫਿਰ ਭੀ ਯੇ ਸਮਝਤੇ ਹੋ, ਹੇਚ ਆਰ੍ਜ਼ੂ-ਮਂਦੀ
ਯੇ ਸ਼ਬ-ਏ ਜ਼ਬਾਁ-ਬਂਦੀ, ਹੈ ਰਹ-ਏ ਖ਼ੁਦਾਵਂਦੀ!
ਤੁਮ ਮਗਰ ਯੇ ਕ੍ਯਾ ਜਾਨੋ,
ਲਬ ਅਗਰ ਨਹੀਂ ਹਿਲਤੇ, ਹਾਥ ਜਾਗ ਉਠਤੇ ਹੈਂ
ਹਾਥ ਜਾਗ ਉਠਤੇ ਹੈਂ, ਰਾਹ ਕਾ ਨਿਸ਼ਾਁ ਬਨ-ਕਰ
ਨੂਰ ਕੀ ਜ਼ਬਾਁ ਬਨ-ਕਰ
ਹਾਥ ਬੋਲ ਉਠਤੇ ਹੈਂ, ਸੁਬ੍ਹ ਕੀ ਅਜ਼ਾਁ ਬਨ-ਕਰ
ਰੋਸ਼ਨੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ?
ਰੋਸ਼ਨੀ ਤੋ ਤੁਮ ਭੀ ਹੋ, ਰੋਸ਼ਨੀ ਤੋ ਹਮ ਭੀ ਹੈਂ,
ਰੋਸ਼ਨੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ!
—ਸ਼ਹਰ ਕੀ ਫ਼ਸੀਲੋਂ ਪਰ
ਦੇਵ ਕਾ ਜੋ ਸਾਯਾ ਥਾ ਪਾਕ ਹੋ ਗਯਾ ਆਖ਼ਿਰ
ਰਾਤ ਕਾ ਲਬਾਦਾ ਭੀ
ਚਾਕ ਹੋ ਗਯਾ ਆਖ਼ਿਰ, ਖ਼ਾਕ ਹੋ ਗਯਾ ਆਖ਼ਿਰ
ਇਝ਼੍ਦਿਹਾਮ-ਏ ਇਂਸਾਁ ਸੇ ਫ਼ਰ੍ਦ ਕੀ ਨਵਾ ਆਈ
ਜ਼ਾਤ ਕੀ ਸਦਾ ਆਈ
ਰਾਹ-ਏ ਸ਼ੌਕ਼ ਮੇਂ ਜੈਸੇ ਰਾਹਰੌ ਕਾ ਖ਼ੂਁ ਲਪਕੇ
ਇਕ ਨਯਾ ਜੁਨੂਁ ਲਪਕੇ!
ਆਦਮੀ ਚਲਕ ਉਟ੍ਠੇ
ਆਦਮੀ ਹਂਸੇ ਦੇਖੋ, ਸ਼ਹਰ ਫਿਰ ਬਸੇ ਦੇਖੋ
ਤੁਮ ਅਭੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ?
ਹਾਁ, ਅਭੀ ਤੋ ਤੁਮ ਭੀ ਹੋ, ਹਾਁ, ਅਭੀ ਤੋ ਹਮ ਭੀ ਹੈਂ,
ਤੁਮ ਅਭੀ ਸੇ ਡਰਤੇ ਹੋ!
§16. ਵੋ ਹਰ੍ਫ਼-ਏ ਤਂਹਾ (ਜਿਸੇ ਤਮਨ੍ਨਾ-ਏ ਵਸ੍ਲ-ਏ ਮਾਨਾ)
§18. ਦਿਲ, ਮਿਰੇ ਸਹਰਾ-ਨਵਰ੍ਦ-ਏ ਪੀਰ ਦਿਲ 
I Too Have Some Dreams: N. M. Rashed and Modernism in Urdu Poetry
