§20ـ ਰੇਗ-ਏ ਦੀਰੂਜ਼
ਹਮ ਮੁਹਬ੍ਬਤ ਕੇ ਖ਼ਰਾਬੋਂ ਕੇ ਮਕੀਂ
ਵਕ਼੍ਤ ਕੇ ਤੂਲ-ਏ ਅਲਮਨਾਕ ਕੇ ਪਰ੍ਵਰ੍ਦਾ ਹੈਂ
ਏਕ ਤਾਰੀਕ ਅਜ਼ਲ, ਨੂਰ-ਏ ਅਬਦ ਸੇ ਖ਼ਾਲੀ!
ਹਮ ਜੋ ਸਦਯੋਂ ਸੇ ਚਲੇ ਹੈਂ ਤੋ ਸਮਝਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਸਾਹਿਲ ਪਾਯਾ
ਅਪਨੀ ਤਹਜ਼ੀਬ ਕੀ ਪਾ-ਕੋਬੀ ਕਾ ਹਾਸਿਲ ਪਾਯਾ!
ਹਮ ਮੁਹਬ੍ਬਤ ਕੇ ਨਿਹਾਁ-ਖ਼ਾਨੋਂ ਮੇਂ ਬਸਨੇ-ਵਾਲੇ
ਅਪਨੀ ਪਾ-ਮਾਲੀ ਕੇ ਅਫ਼੍ਸਾਨੋਂ ਪੇ ਹਂਸਨੇ-ਵਾਲੇ
ਹਮ ਸਮਝਤੇ ਹੈਂ ਨਿਸ਼ਾਨ-ਏ ਸਰ-ਏ ਮਂਜ਼ਿਲ ਪਾਯਾ!
ਹਮ ਮੁਹਬ੍ਬਤ ਕੇ ਖ਼ਰਾਬੋਂ ਕੇ ਮਕੀਂ
ਕੁਂਜ-ਏ ਮਾਜ਼ੀ ਮੇਂ ਹੈਂ ਬਾਰਾਁ-ਜ਼ਦਹ ਤਾਇਰ ਕੀ ਤਰਹ ਆਸੂਦਾ,
ਔਰ ਕਭੀ ਫ਼ਿਤ੍ਨਾ-ਏ ਨਾ-ਗਾਹ ਸੇ ਡਰ-ਕਰ ਚੌਂਕੇਂ
ਤੋ ਰਹੇਂ ਸਦ੍੍ਦ-ਏ ਨਿਗਹ ਨੀਂਦ ਕੇ ਭਾਰੀ ਪਰ੍ਦੇ
ਹਮ ਮੁਹਬ੍ਬਤ ਕੇ ਖ਼ਰਾਬੋਂ ਕੇ ਮਕੀਂ!
ਐਸੇ ਤਾਰੀਕ ਖ਼ਰਾਬੇ ਕਿ ਜਹਾਁ
ਦੂਰ ਸੇ ਤੇਜ਼ ਪਲਟ ਜਾਏਁ ਜ਼ਿਯਾ ਕੇ ਆਹੂ
ਏਕ, ਬਸ ਏਕ, ਸਦਾ ਗੌਂਜਤੀ ਹੋ
ਸ਼ਬ-ਏ ਆਲਾਮ ਕੀ "ਯਾ ਹੂ! ਯਾ ਹੂ!"
ਹਮ ਮੁਹਬ੍ਬਤ ਕੇ ਖ਼ਰਾਬੋਂ ਕੇ ਮਕੀਂ
ਰੇਗ-ਏ ਦੀਰੂਜ਼ ਮੇਂ ਖ਼੍ਵਾਬੋਂ ਕੇ ਸ਼ਜਰ ਬੂਤੇ ਰਹੇ
ਸਾਯਾ ਨਾ-ਪੈਦ ਥਾ, ਸਾਯੇ ਕੀ ਤਮਨ੍ਨਾ ਕੇ ਤਲੇ ਸੋਤੇ ਰਹੇ!
§19. ਏਕ ਔਰ ਸ਼ਹਰ
I Too Have Some Dreams: N. M. Rashed and Modernism in Urdu Poetry
