§3ـ ਸਿਤਾਰੇ (ਸਾਨੇਟ)
ਨਿਕਲ-ਕਰ ਜੂ-ਏ ਨਗ਼੍ਮਾ ਖ਼ੁਲ੍ਦ-ਜ਼ਾਰ-ਏ ਮਾਹ‐ਓ‐ਅਂਜਮ ਸੇ
ਫ਼ਜ਼ਾ ਕੀ ਵੁਸ੍ਅਤੋਂ ਮੇਂ ਹੈ ਰਵਾਁ ਆਹਿਸ੍ਤਾ ਆਹਿਸ੍ਤਾ
ਬ ਸੂ-ਏ ਨੌਹਾ-ਆਬਾਦ-ਏ ਜਹਾਁ ਆਹਿਸ੍ਤਾ ਆਹਿਸ੍ਤਾ
ਨਿਕਲ-ਕਰ ਆ ਰਹੀ ਹੈ ਇਕ ਗੁਲਿਸ੍ਤਾਨ-ਏ ਤਰਨ੍ਨੁਮ ਸੇ!
ਸਿਤਾਰੇ ਅਪਨੇ ਮੀਠੇ ਮਦ ਭਰੇ ਹਲਕੇ ਤਬਸ੍ਸੁਮ ਸੇ
ਕਿਯੇ ਜਾਤੇ ਹੈਂ ਫ਼ਿਤ੍ਰਤ ਕੋ ਜਵਾਁ ਆਹਿਸ੍ਤਾ ਆਹਿਸ੍ਤਾ
ਸੁਨਾਤੇ ਹੈਂ ਉਸੇ ਇਕ ਦਾਸ੍ਤਾਁ ਆਹਿਸ੍ਤਾ ਆਹਿਸ੍ਤਾ
ਦਿਯਾਰ-ਏ ਜ਼ਿਂਦਗੀ ਮਦ-ਹੋਸ਼ ਹੈ ਉਨ ਕੇ ਤਕਲ੍ਲੁਮ ਸੇ
ਯਹੀ ਆਦਤ ਹੈ ਰੋਜ਼-ਏ ਅਵ੍ਵਲੀਂ ਸੇ ਉਨ ਸਿਤਾਰੋਂ ਕੀ
ਚਮਕਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਦੁਨਿਯਾ ਮੇਂ ਮਸਰ੍ਰਤ ਕੀ ਹੁਕੂਮਤ ਹੋ
ਚਮਕਤੇ ਹੈਂ ਕਿ ਇਂਸਾਁ ਫ਼ਿਕ੍ਰ-ਏ ਹਸ੍ਤੀ ਕੋ ਭੁਲਾ ਡਾਲੇ
ਲਿਯੇ ਹੈ ਯੇ ਤਮਨ੍ਨਾ ਹਰ ਕਿਰਨ ਉਨ ਨੂਰ ਪਾਰੋਂ ਕੀ
ਕਭੀ ਯੇ ਖ਼ਾਕ-ਦਾਁ ਗਹਵਾਰਾ-ਏ ਹੁਸ੍ਨ‐ਓ‐ਲਤਾਫ਼ਤ ਹੋ
ਕਭੀ ਇਂਸਾਨ ਅਪਨੀ ਗੁਮ-ਸ਼ੁਦਹ ਜਨ੍ਨਤ ਕੋ ਫਿਰ ਪਾ ਲੇ!
§2. ਏਕ ਦਿਨ—ਲਾਰਿਂਸ ਬਾਗ਼ ਮੇਂ (ਏਕ ਕੈਫ਼ਿਯਤ)
I Too Have Some Dreams: N. M. Rashed and Modernism in Urdu Poetry
