§7ـ ਹੁਜ਼੍ਨ-ਏ ਇਂਸਾਨ (ਅਫ਼੍ਲਾਤੂਨੀ ਇਸ਼੍ਕ਼ ਪਰ ਏਕ ਤਂਜ਼)
ਜਿਸ੍ਮ ਔਰ ਰੂਹ ਮੇਂ ਆਹਂਗ ਨਹੀਂ,
ਲਜ਼੍ਜ਼ਤ-ਅਂਦੋਜ਼-ਏ ਦਿਲ-ਆਵੇਜ਼ੀ-ਏ ਮੌਹੂਮ ਹੈ ਤੂ
ਖ਼ਸ੍ਤਾ-ਏ ਕਸ਼ਮਕਸ਼-ਏ ਫ਼ਿਕ੍ਰ‐ਓ‐ਅਮਲ!
ਤੁਝ ਕੋ ਹੈ ਹਸਰਤ-ਏ ਇਜ਼੍ਹਾਰ-ਏ ਸ਼ਬਾਬ
ਔਰ ਇਜ਼੍ਹਾਰ ਸੇ ਮਾਜ਼ੂਰ ਭੀ ਹੈ
ਜਿਸ੍ਮ ਨੇਕੀ ਕੇ ਖ਼ਯਾਲਾਤ ਸੇ ਮਫ਼ਰੂਰ ਭੀ ਹੈ
ਇਸ ਕ਼ਦਰ ਸਾਦਾ‐ਓ‐ਮਾਸੂਮ ਹੈ ਤੂ
ਫਿਰ ਭੀ ਨੇਕੀ ਹੀ ਕਿਯੇ ਜਾਤੀ ਹੈ
ਕਿ ਦਿਲ‐ਓ‐ਜਿਸ੍ਮ ਕੇ ਆਹਂਗ ਸੇ ਮਹਰੂਮ ਹੈ ਤੂ
ਜਿਸ੍ਮ ਹੈ ਰੂਹ ਕੀ ਅਜ਼੍ਮਤ ਕੇ ਲਿਯੇ ਜ਼ੀਨਾ-ਏ ਨੂਰ
ਮਂਬਾ-ਏ ਕੈਫ਼‐ਓ‐ਸੁਰੂਰ!
ਨਾ-ਰਸਾ ਆਜ ਭੀ ਹੈ ਸ਼ੌਕ਼-ਏ ਪਰਸ੍ਤਾਰ-ਏ ਜਮਾਲ
ਔਰ ਇਂਸਾਁ ਹੈ ਕਿ ਹੈ ਜਾਦਾ-ਕਸ਼-ਏ ਰਾਹ-ਏ ਤਵੀਲ
(ਰੂਹ-ਏ ਯੂਨਾਁ ਪੇ ਸਲਾਮ!)
ਇਕ ਜ਼ਿਮਿਸ੍ਤਾਁ ਕੀ ਹਸੀਂ ਰਾਤ ਕਾ ਹਂਗਾਮ-ਏ ਤਪਾਕ
ਉਸ ਕੀ ਲਜ਼੍ਜ਼ਾਤ ਸੇ ਆਗਾਹ ਹੈ ਕੌਨ?
ਇਸ਼੍ਕ਼ ਹੈ ਤੇਰੇ ਲਿਯੇ ਨਗ਼੍ਮਾ-ਏ ਖ਼ਾਮ
ਕਿ ਦਿਲ‐ਓ‐ਜਿਸ੍ਮ ਕੇ ਆਹਂਗ ਸੇ ਮਹਰੂਮ ਹੈ ਤੂ!
ਜਿਸ੍ਮ ਔਰ ਰੂਹ ਕੇ ਆਹਂਗ ਸੇ ਮਹਰੂਮ ਹੈ ਤੂ!
ਵਰ੍ਨਾ ਸ਼ਬ‐ਹਾ-ਏ- ਜ਼ਿਮਿਸ੍ਤਾਁ ਅਭੀ ਬੇ-ਕਾਰ ਨਹੀਂ
ਔਰ ਨ ਬੇ-ਸੂਦ ਹੈਂ ਅਯ੍ਯਾਮ-ਏ ਬਹਾਰ!
ਆਹ ਇਂਸਾਁ ਕਿ ਹੈ ਵਹਮੋਂ ਕਾ ਪਰਿਸ੍ਤਾਰ ਅਭੀ
ਹੁਸ੍ਨ ਬੇ-ਚਾਰੇ ਕੋ ਧੋਕਾ ਸਾ ਦਿਯੇ ਜਾਤਾ ਹੈ
ਜ਼ੌਕ਼-ਏ ਤਕ਼ਦੀਸ ਪੇ ਮਜਬੂਰ ਕਿਯੇ ਜਾਤਾ ਹੈ!
ਟੂਟ ਜਾਏਂਗੇ ਕਿਸੀ ਰੋਜ਼ ਮਜ਼ਾਮੀਰ ਕੇ ਤਾਰ
ਮੁਸ੍ਕਰਾ ਦੇ ਕਿ ਹੈ ਤਾਬਿਂਦਾ ਅਭੀ ਤੇਰਾ ਸ਼ਬਾਬ
ਹੈ ਯਹੀ ਹਜ਼੍ਰਤ-ਏ ਯਜ਼ਦਾਁ ਕੇ ਤਮਸ੍ਖ਼ੁਰ ਕਾ ਜਵਾਬ!
§6. ਮੁਕਾਫ਼ਾਤ
I Too Have Some Dreams: N. M. Rashed and Modernism in Urdu Poetry
